Dag 20

Vanmorgen weer een schitterende zonnige dag. Lekker ontbeten bij de I Hop na uitgecheckt te hebben bij het mooie Lakeland Resort.
Op advies van de frontdeskmedewerker van het resort besluiten we om niet de geplande zuidwestelijke route te nemen naar onze volgende halteplaats Oakhurst, maar via Nevada de oostelijke ingang van het Yosemite Parc te nemen via de Tiogapass. Dit is iets langer rijden, maar leverde weer tijdwinst op omdat de Highway in Nevada sneller zou zijn.
Dus eerst een stukje naar het noorden tot voorbij de casino's langs de staatsgrens en dan vervolgens via een hele mooie bergachtige route richting de snelweg in Nevada die ons zuidelijk zou brengen naar Yosemite.
Voordat we in het National Park Yosemite aankwamen kregen we een aantal schitterende panorama's te zien langs de Highway, waaronder de vlakte en het mooie onwerkelijk uitziende Mono Lake.
Eenmaal in Yosemite aangekomen klom de doorgaande weg al snel tot de sneeuwgrens met mooie natuur overal om je heen. Je kon na elke bocht wel stoppen om een ansichtkaart foto te maken.
Vanwege de grootte van het Park en de beperkte snelheid vanwege de vele haarspeldbochten kwamen we rond 15.00 uur pas aan bij El Capitan. Dit is een 1000 meter grote steile rotswand middenin Yosemite. De vorige keer dat we in Amerika waren waren we laat in het Park en hebben we deze rots alleen bij zonsondergang gezien. Tegenover El Capitan ligt ook nog een steile rots met een mooie waterval genaamd de Bridalveilfall. Tijdens onze vorige vakantie stond deze waterval droog, nu was de waterval ook niet erg groot, omdat er niet veel sneeuw was gevallen in de winter, maar groot genoeg voor een paar mooie foto's.
Vanaf deze plaats was het nog drie kwartier rijden naar ons hotel in Oakhurst, grotendeels nog door Yosemite, om het Parc via de zuidentree te verlaten.
Kortom een lange dag, maar wel heel veel moois gezien.